www.wimdeputter.be

Op zaterdag 10 oktober zijn Ayndi en ik mee gaan doen met de Shooto-grappling competition in Charleroi. Dit tornooi werd georganiseerd door Shooto Belgium. Ook van de partij waren Daan Bauwens (die tegenwoordig zowel bij Defcross als bij Exit BJJ traint) en Roel Veys, Mohamed en Dylan van Defcross.
Het tornooi was heel goed! Er waren veel goede vechters aanwezig (waaronder enkele Amerikanen, Duitsers en Fransmannen), eens wat anders dan de gebruikelijke gezichten 🙂 Er werd ook heel goed gejureerd. Het enige minpunt was dat, hoewel er twee wedstrijdmatten lagen, er slecht op één mat gevochten werd. Ik snap nog steeds niet waarom die tweede mat gelegd werd… Want ongeveer 2 uur voor het einde van het tornooi werd ze ineens opgeborgen zonder gebruikt te zijn… Weird! 🙂

Ayndi en ik hadden ons ingeschreven voor zowel ons eigen gewicht, respectievelijk -83 kg en -76kg en de open advanced -83kg. In plaats van klasse per klasse af te werken, gingen ze bij dit tornooi anders te werk; de organisatie besliste van ronde per ronde van iedere klasse af te werken. Dit heeft als voordeel dat je minder lang moet wachten op je volgende gevecht en dat je (indien je steeds wint) de hele wedstrijddag bezig kan zijn. Maar voor ons had het wel één nadeel… de meeste vechters deden enkel in hun eigen klasse mee. Wij moesten dus om beurt een ronde van onze klasse en een ronde in het open gewicht afwerken. Vrij zwaar als je weet dat de tegenstanders enkel in hun eigen klasse meededen. Maar langs de andere kant… goed voor de training en achteraf voelt de overwinning twee keer zo goed 😉

Om een lang verhaal kort te maken… Ayndi en ik wonnen versloegen beiden iedereen aan onze kant van de bracket en ontmoetten mekaar dus in de finale… die we uiteraard niet vochten 🙂 De geldprijs van 500 euro voor ons beiden was heel mooi meegenomen 😉
Ik won ook nog mijn eigen klasse. Ayndi had in zijn eigen klasse minder geluk… hij verloor de finale en werd dus tweede. Hierbij moet wel vermeld worden dat Ayndi, door in twee klasses te vechten, ongeveer 9 partijen na mekaar afwerkten. En dit tegen tegenstanders die slecht in één klasse vochten. Tot op heden is mijn record op één dag nog steeds 7 partijen… 🙂
Een mooi resultaat dus!

Ayndi won de meeste van zijn partijen dankzij zijn goede takedownskills, gecombineerd met zijn vaardigheid in leglocks en stevige submission-defense. Ik herinner mij van zijn partijen twee heelhooks, een kneebar en een prachtige armbar in de finale van de open weight.
Wat mijn eigen partijen betreft, ben ik heel tevreden. De laatste maanden heb ik veel gewerkt aan technieken uit het boek van Eddie Bravo, meer bepaald de twister en de rubber guard. Dit was ’t eerste grappling-tornooi waar ik deze technieken had toegevoegd aan mijn basis gameplan. En ik moet zeggen… het werkte zeer goed. Bij mijn eerste tegenstander kon ik backguard krijgen na een twisterroll vanuit ushiro-gesa-gatame om vervolgens uit te choken. De tweede tegenstander kon ik submitten met een neckcrank/americana (weet niet voor welk van de twee hij aftikte :)) dmv Arbi zijn sidecontrol attack-game. Bij mijn derde tegenstander kon ik de twisterroll-to-backguard en mata leao nog eens herhalen. In de finale van het open gewicht probeerde ik hetzelfde nog eens te herhalen… het lukte bijna maar kreeg mijn tweede haak niet. Mijn tegenstander kon terugdraaien naar mijn closed guard, maar ik volgde direkt met een omoplata-sweep vanuit rubberguard. Geen submission in die finale, maar altijd wel cool als technieken waar je veel tijd in hebt gestoken, hun vruchten beginnen af te werpen 🙂
De finale van mijn eigen gewicht was voor mij ook speciaal. Ik kwam uit tegen Rudi Demoulin. Een aantal jaar geleden vocht ik een shooto-partij tegen hem op het eerste shootgala van België "Shooto Genesis". Ik had Rudi toen in verschillende submission-holds (tweemaal mata leao’s en twee armbars). Naar mijn gevoel zaten die submissions toen echt goed. Ik had toen bvb. een mata leao die ik echt twee minuten volledig toekneep, maar tevergeefs. Kon het echt niet begrijpen 🙂 Meestal vecht ik in een finale ietwat veiliger, neem ik niet echt risico’s. Maar deze keer besliste ik om 100% voor de submissie te gaan. Dat heb ik dan ook gedaan 🙂 . Ik kon na een scramble de top positie krijgen. Rudi is heel sterk en bewoog hevig. Ik controleerde hem in sidecontrol en wachtte tot hij moe was. Ik liet hem uitdraaien en ging voor een ‘darce’ die als gegoten zat.

De vechters van Defcross vochten zeer goed, maar vielen jammer genoeg net buiten de prijzen. De eerste partij vloog Daan er heel hevig in. Hij luisterde niet echt, maar wist de partij wel te winnen op punten. De tweede partij vocht Daan veel rustiger en won ook. Daan’s laatste partij, die hij jammer genoeg verloor, vond ik persoonlijk eigenlijk zijn beste; hij vocht tegen één van de technisch beste tegenstanders van het tornooi, maar vocht heel rustig en luisterde goed.
Roel won zijn eerste partij op kata-gatame, zijn tweede tegen een sterke Amerikaan op punten (nadat hij prachtig uit een triangle ontsnapte). Zijn laatste partij verloor hij tegen de sterke Rudi Demoulin. Jammer, want anders hadden we mekaar in de finale tegengekomen.
Dylan won zijn eerste partij, maar deze zag ik jammer genoeg niet. Zijn tweede verloor hij, maar vond hem sterk vechten om maar 7 maand bezig te zijn.

Tot zover het verslag! 😉